تاثیر تمرینات هوازی بر مهارت‫های حرکتی و ترکیب بدنی کودکان مبتلا به اوتیسم

زمینه و هدف: امروزه به دلیل اینکه کودکان مبتلا به اوتیسم از اختلالات حسی و حرکتی رنج می‫برند، بر انجام تمرینات هوازی در این بیماران تاکید می‫گردد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر تمرینات هوازی بر مهارت‫های حرکتی و ترکیب بدنی کودکان مبتلا به اوتیسم شهر تبریز انجام گرفت. روش کار: در این پژوهش، از بین 83 فرد مبتلا به اوتیسم شهر تبریز در سال 1397 که تشخیص قطعی آنها توسط روانپزشک داده شده بود، تعداد 40 نفر به طور تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقه ای آموزش تمرینات هوازی را دریافت کردند، در حالی که برای گروه کنترل هیچ آموزشی ارائه نشد. ابزارهای ارزیابی شامل آزمون تبحر حرکتی بروینینکس- اورزتسکی و دستگاه ترکیب بدنی بودند. داده های جمع آوری شده به کمک نرم افزار SPSS-21 و با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج، تفاوت معناداری را بین گروه های آزمایش و کنترل در نمرات پس آزمون نشان داد (0/01<p)، به نحوی که تمرینات هوازی باعث ارتقای سطح مهارت‫های حرکتی درشت و ظریف و مولفه های آن (0/01<p) و همچنین بهبود ترکیب بدنی و مولفه های آن (0/01<p) در کودکان مبتلا به اوتیسم شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می‫توان از تمرینات هوازی به عنوان تدبیری سودمند و غیردارویی به منظور بهبود مهارت‫های حرکتی و ترکیب بدنی کودکان مبتلا به اوتیسم سود جست.